Trafiła mi się Artemisia absinthium (Grand Wormwood) czyli Dorodne Piołunisko. Będzie Absynt jak ta lala jednak pamiętajcie co drzemie w niej – la Fée Verte potrafi wciągnąć…

W prezencie ode mnie i Babki Paulki recipa ze starych zapisków dziadka – jedynego „piśmiennego” w tym małżeństwie choc zapiski prowadził odręcznym gotykiem co było niełatwym do przeczytania dla małego szczyla który dopiero uczył się pisać w języku polskim. Odświeżam ją bo i jest okazja a i wielokrotnie o nią pytacie bo daaawnooo ją w grupach przedstawiłem i zapodziała się w wirze czasu…

Proporcje ziół podaję jak są zapisane. Babka wsypywała wszystko do wielgaśnego słoja i zalewała spirytusem, po czym zamykała szklanym wiekiem ze sprężynką i kawałkiem drewna podkładanym pod nią. Słoje lądowały potem w sieni w spiżarce na ścianie przylegającej od pieca w izbie. Po miesiącu było zlewanie trunku do ciemnych flaszencji i na powrót do sieni aż do Godnich Śwjont.

„Oma Paulka Absinthe”

• Echter Sternanis – 6 Stern (gwiazdki anyżu)
• Echt Wermut – 2 Glass (ziele piołunu)
• Feld-Beifuß – 1 Glass (ziele bylicy polnej – myślę, że zastąpić można bylicą pospolitą)
• Wald-Engelwurz – 1 Esslöffel (ziele dzięgla leśnego)
• Bienenkraut – 1 Esslöffel (ziele Hyzopu)
• Dille – halben Esslöffel (ziele Kopru)
• Echte Koriander – 1 Esslöffel (ziele Kolendry)
• Zitronenmelisse – 1 Esslöffel (ziele Melisy)
• Pfefferminze – 1 Esslöffel (ziele Mięty)
• Trinksprit – 1 Liter (spirytusu 90%)

miary:

• Esslöffel – łyżka stołowa
• Glass – szklanka, moja uwaga tutaj – dawniej szklanki były dużo mniejsze, nie miały nawet 200 ml a w mojej pamięci babciny słój miał więcej niż dwa litry zatem tego szprytu musiała babka więcej wlewać…

Miłej zabawy

Po zlaniu nalewki do butelek niektórzy wkładają do nich pojedyńcze gałązki z kwiatostanami co znacznie podnosi atrakcyjność naleweczki.

Z zielarskiego punktu widzenia Piołun jest cennym ziołem. Wyciągi z zioła pobudzają pracę żołądka, trzustki, jelit i wątroby; zwiększają wydzielanie żółci. Znane są też z zapobiegania dyspepsji, atonii jelit i żołądka oraz dyskinezie dróg żółciowych. Wpływają rozkurczowo w stanach kolek i nadmiernej perystaltyki. Zioło ma właściwości przeciwpasożytnicze, podobnie jak inne bylice i wrotycz – używać go można do zwalczania obleńców, płazińców i pierwotniaków pasożytniczych w przewodzie pokarmowym a sam olejek lub nalewkę piołunową na pasożyty zewnętrzne, np. roztocza. Produkty wykazują także właściwości grzybobójcze i fungistatyczne (zapobiegają rozwojowi grzybów chorobotwórczych).

Dawniej zalecano napar z ziela jako okłady na oczy z naparu przy zapaleniu, zmęczeniu i infekcjach oczu. Nalewka i świeże ziele służyły jako repellent owadów, np. pcheł, pluskiew, roztoczy czy innych szkodników zbóż.

Kategorycznie zioło zakazane jest w ciąży i podczas karmienia piersią.

Koniecznie trzeba pamiętać iż zioło w formie wyciągów alkoholowych przyjętych doustnie w dużych dawkach działa halucynogennie, przeciwdepresyjnie i pobudzająco. Nadmierne używanie nalewki absyntowej wywołuje stan tzw absyntyzmu objawiającego się pobudzeniem psychicznym, halucynacjami, dreszczami i drgawkami (w skrajnych przypadkach atakami padaczki), nudnościami i wymiotami, podrażnieniem nerek i przewodu pokarmowego. Niestety taka nalewka może też wywołać uzależnienie.

A teraz typowe receptury zielarskie:

Nalewka:

• jedną część rozdrobnionego ziela zalewa się pięcioma częściami alkoholu o mocy od 40 do 65%, maceruje przynajmniej 2 tygodnie i potem odfiltrowuje

Zażywa się po pięć mililitrów (łyżeczka od herbaty) 2-3 razy dziennie, niektórzy polecają raz dziennie rano po 15 ml czyli półtorej łyżki stołowej

Nalewkę można także stosować do wcierania przy bolących stawach, nerwobólach i  bólach mięśni orz przy urazach.

Intrakt czyli nalewka na gorąco:

• do butelki włożyć kilka świeżych rozgniecionych pędów piołunu (wystarczą dwa dorodne kwitnące pędy na litrową butelkę) i od razu zalać gorącym alkoholem 60%, odstawiając do maceracji na dwa tygodnie (niektórzy macerują nawet i miesiąc)  a potem filtrując np przez papierowy filtr do kawy

Zażywa się podobnie jak nalewkę choć intrakt ma silniejsze działanie i niesamowitą zielonkawą barwę. Intrakt można stosować zewnętrznie do nacierania i do zwalczania pasożytów skórnych; do wcierania we włosy przy wypadaniu, łupieżu i zapaleniu skóry owłosionej (kilkakrotnie w tygodniu).

Napar czyli popularna herbatka:

• łyżka świeżego lub suchego rozdrobnionego ziela na szklanką wrzątku i po pół godzinnym naciąganiu pod przykryciem należy napar przecedzić.

Wypiję tą szklankę w ciągu dnia małymi porcjami.

W sklepach zielarskich czasem można kupić eteryczny Olejek piołunowy– jest on cenny w leczeniu chorób pasożytniczych skóry, stanów zapalnych skóry oraz zmian ropnych w trądziku. Olejek ten dodaje się do obojętnych kremów w proporcji ok. 5%. Natomiast w przypadku grzybicy lub nużycy skóry należy go stosować w stanie nierozcieńczonym. Olejek piołunowy działa też rozkurczowo i przeciwkolkowo oraz wspomagająco trawienie w dawce pięciu kropli dwa-trzy razy dziennie. Zmieszany ze spirytusem i wcierany w skórę będzie niwelował obrzęki i działał przeciwbólowo oraz przeciwzapalnie. Taka mieszanka też przyśpiesza resorpcję siniaków, krwiaków i wysięków zapalnych.

W opisie posłużyłem się jak zwykle opracowaniami dr Henryka Różańskiego, które są niezastąpionym źródłem wiedzy zielarskiej. To jemu należą się podziękowania za ocalanie od zapomnienia tej bardzo cennej wiedzy naszych przodków.