Zatem jak obiecałem zajawka o Pawłowem Zielu czyli o niewielkim, acz ciekawym zamorskim zieloku, który od dłuższego czasu jest uprawiany nie tylko w ogrodach lecz także przez wiele europejskich zielich.

Cudoka wysznupała dla Was Ewa Labedzka Kucyk – jej należą się ukłony za ogrom pracy jaką wykonuje szperając w czeluściach zielarskich zapisków (onegdaj wysznupała Znieczulecznika czyli Electric Daisy).

Zapewne wielu z Was będzie miało niedosyt – nie będzie receptur gdyż prawo autorskie należy się właśnie Ewie a kiedy będziecie mieli chrapkę na Szpecyjały trza będzie pisać do niej do Niderlandów.

Sigesbeckia orientalis znane w swej ojczyźnie jako Put, u Kitajców Xi Xian Cao a w świecie anglojęzycznym jako Common St Paul’s Wort.

Jak wygląda:

Pawłowe Ziele to wyprostowana, owłosiona roślina o wysokości około 60 centymetrów, z rozłożystymi pędami. Liście naprzeciwległe, w kształcie strzały mają długość od 3 do 10 centymetrów, ostro zakończone, z podstawą łagodnie przechodzącą na ogonki. Niewielkie kwiatki są żółte, nieco zaokrąglone o średnicy od 5 do 6 milimetrów. Przylistki okwiatu są bardzo zmienne. Płatki kwiatów są od spodu czerwone, bardzo krótkie, zakrzywione i trójzębne. Nasiona są niełupkami w kształcie łódki, pozbawionej ogruczolenia jednak lekko szorstkiej.

Gdzie rośnie w naturze:

Preferuje przestrzenie otwarte zazwyczaj na nieużytkach, ugorach itp czyli możemy ją śmiało nazwać rośliną ruderalną. Lubi rosnąć na średnich wysokościach, wznosząc się do 2100 metrów. Występuje na Filipinach występuje na Wyspach Batan, w podprowincjach Benguet i Bontoc, w prowincjach Abra i Rizal w Luzon i na Mindanao. Roślinę zaintrodukowano na całym Nowym Świecie czyli w obu Amerykach a także w Australii. Znaleziona została także w tropikach Starego Świata czyli tego co wspólnie nosi nazwę Afroeurazji.

Czego można używać:

Zarówno liści, pędów jak i całej rośliny

Ociupinka etnomedycyny:

• Na Filipinach stosuje się wywar z liści w formie balsamu do leczenia skaleczeń i ran. Używany także w infekcjach dróg moczowych. Wywar w syropie, czasami łączony z jodkiem potasu stosowany był jako środek alternatywny napotny i przeciwsyfilityczny. Odwar z korzenia stosowano w leczeniu ropni.
• W Europie stosowano mieszankę w równych części nalewki i glicerytu z liści zewnętrznie na grzybicę i choroby pasożytnicze skóry. Świeża papka z rośliny stosowana była jako środek antyseptyczny na trudno gojące się i ropiejące rany. Sok ze świeżego ziela stosowano także jako opatrunek na rany, gdzie zasycha pozostawiając powłokę przypominającą lakier.
• W Chinach od dawna zioło znane było jako lek na kolkę nerkową. Stosowano je także w schizostomatozie, utracie apetytu, w celu łagodzenia bólów ran, w przewlekłej malarii i drętwieniu kończyn. Używano je również jako środek przeciwrobaczy, przeciwbólowy oraz w leczeniu dny moczanowej i reumatyzmu.
• W Indochinach cała roślina używana była jako jako kardiotoniczna. Stosowana również do wywołania miesiączki zatem domniemywać można jej właściwości poronnych.
• dawniej w Brytfannie gliceryt z ziela stosowano na grzybicę skóry.
• Na Wyspach Marutius stosowany przy kile, trądzie i innych chorobach skóry a także zewnętrznie w celu łagodzenia stanów zapalnych i ułatwienia gojenia się ran.
• W Indiach sproszkowane z wysuszonych i sproszkowanych korzeni sporządzano pastę z wodą, mieszaną z gotowanymi warzywami w leczeniu egzemy jamy ustnej, gardła a takze innych innych chorób skóry.

Aktualne zastosowania:

Wytwarza się z ziela balsamy, kremy i maści do usuwania zmarszczek i rozstępów. Zioło jest składnikiem wielu produktów do pielęgnacji skóry, reklamowanych szczególnie jako środek do usuwania rozstępów. Ekstrakty z tej rośłiny znaleźć można w wielu wiodących kosmetykach wiodących firm n.p. Clinique (Repairwear Uplifting), Estee Lauder: (Revitalizing Supreme+) oraz firmy La Mer (The Moisturizing Soft Lotion).

Ogólnie właściwości można określić jako antyseptyczne i przeciwzapalne, przeciwrobacze i lekko rozwalniające, oczyszczające, tonizujące, pobudzające wytwarzanie śliny i enzymów trawiennych.

Teraz nudy – F i t o c h e m i a:

W 1885 roku z rośliny wyizolowano po raz pierwszy krystaliczną goryczkę Darutynę.

Badanie części nadziemnych pozwoliło na uzyskanie składników rozpuszczalnych w tłuszczach: kwas siegesterynowy i kwas siegeseterowy, kwas 17-dihydroksy-kauran-19-owy, kirenol, glukozyd beta-sitosterylu, heneikosanol, metyl arachidat i beta-sitosterol.

Analiza ekstraktów etanolowych wykazała obecność sześciu nowych diterpenoidów:

• ent-14β pimaranu
• 16-epoksy-8-pimareno-3β pimaranu
• 15α-diol-pimaranu
• 7β-hydroksydarutigenolu
• 9β-hydroksydarutigenolu
• 16-O-acetyldarutigenolu,
• 15,16-di-O-acetyldarutozydu
• i 16-O-acetyldarutozydu.
• wyizolowano także flawonoid 3,7-dimetylokwercetynę oraz dwa nieznane dotychczas terpenoidy.

Badanie części nadziemnych dostarczyło dwóch nowych laktonów jak również pięć znanych wcześniej nauce diterpenów ent-pimaranu.

Fitochemiczne badania pod kątem metabolitów wtórnych pozwoliły uzyskać fenole, garbniki, saponiny flawonoidowe, glikozydy i trójterpenoidy.

Badanie olejku eterycznego uzyskanego z części nadziemnych pozwoliło wykryc obecność aż 56 składników. W olejku dominowały seskwiterpeny węglowodorowe (45,93%), utlenione seskwiterpeny (44,99%) i utlenione monoterpeny (1,53%), wśród których trans-a-bisabolen (24,41%), tlenek kariofilenu (16,68%), kariofilen, Składnikami były także spatulenol, seskwiterpeny (12,46%).

Badanie pod kontrolą biotestu frakcji octanu etylu dało dwanaście związków:

• kwas 16β-hydro-ent-kauran-17,19-diowy
• kwas 16α,17-dihydroksy-ent-kauran-19-oesowy
• kwas 16β,17,18-trihydroksy-ent-kauran-19-oesowy
• kwas 17,18-dihydroksy-ent-kauran-19-oesowy
• kwas siegesmetyloeterowy
• 2-okso-15, 16,19-trihydroksy-ent-pimar-8(14)-en
• 3,16-dihydroksylo-15-on-ent-pimar-8(14)-en
• 3-O-β-d-glukopiranozyd
• kwercetynę
• kwas ursolowy
• β-sitosterol
• stigmasterol
• i uracyl

W 1979 roku wyizolowano z surowca nowy seskwiterpen – Melampolid.

Badania in vitro Pawłowego Ziela sugerują wiele nowych właściwości:

• środek immunosupresyjny: wykazano, że etanolowy ekstrakt z Sigesbeckia orientalis może tłumić odpowiedź komórkową i humoralną na albuminę jaja kurzego u myszy stanowi potencjał rozwoju jako środka immunosupresyjnego.
• hamowanie wytwarzania immunoglobuliny E i działanie przeciwalergiczne: podwyższony poziom immunoglobuliny IgE jest związany z reakcjami alergicznymi typu natychmiastowego. Pawłowe Ziele znacząco obniżało poziom tej immunolobuliny w osoczu indukowany przez antygeny i hamowało zależną od IL-4 produkcję IgE przez komórki śledziony oraz limfocyty B stymulowane lipopolisacharydem (LPS).
• przeciwdziałanie rozstępom: ekstrakty z Pawłowego Ziela korzystnie wpływają na restrukturyzację macierzy kolagenowej, pomagają w gojeniu ran, regenerację tkanek, przywracanie elastyczności skóry co sprawia, że ziółeczko powoduje zmniejszenie długości i stopnia wcięcia rozstępów o ponad 50%, zmniejszenie ich głębokości i zwiększenie gładkości.
• Kirenol (miejscowy środek przeciwzapalny i przeciwbólowy): oceniano wpływ tego składnika w stosowaniu miejscowym, pod kątem działania przeciwzapalnego i przeciwbólowego przy użyciu modelu ostrego zapalenia wywołanego karagenem, przewlekłego stanu zapalnego wywołanego adiuwantem Freunda (CFA) oraz tzw. testu formalinowego na szczurach. Jako środek kontrolny zastosowano żel Piroksykam i salicylan metylu. Wyniki wykazały wyraźne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Działanie przeciwzapalne kirenolu w stężeniu już 0,4-0,5% było podobne do działania piroksykamu w żelu.
• gojenie ran: wpływ wyciągów z surowca przyspieszanie gojenia się ran skórnych odbywa się poprzez stymulację proliferacji fibroblastów.
• przeciwzapalne: wykazano zmniejszenie poziomu kwasu moczowego w surowicy aż o 31,4%, hamowanie oksydazy ksantynowej (XO) o 32,7%. Zaobserwowano redukcję obrzęku łap, złagodzenie objawów zapalenia błony maziowej wywołanego moczanami i znaczące działanie przeciwbólowe przy już przy dawce 120 mg/kg. Aktywność ta wywołana jest działaniem hamującym XO składników fenolowych.
• przeciwdrobnoustrojowe : badanie frakcji octanu etylu wykazały uderzającą aktywność przeciwdrobnoustrojową, zwłaszcza przeciwko opornemu na metycylinę Staphylococcus aureus (MRSA). Ekstrakt chloroformowy wykazuje aktywnośc przeciw Vibrio cholerae. Wyciągi etanolowe wykazują także umiarkowaną aktywność względem Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa i Salmonella typhi (Salmonella enterica). Ekstrakty z liści wykazały również działanie przeciwko Crocidolomia binotalis.
• przeciwnowotworowe (szczególnie olejku eterycznego): W badaniu przeprowadzono analizę porównawczą olejku eterycznego uzyskanego z trzech gatunków Sigesbeckia orientalis, Sigesbeckia glabrecens oraz Sigesbeckia pubescens. Kariofilen obecny we wszystkich trzech roślinach wykazuje wysoką cytotoksyczność względem komórek Hep3B i Hela.
• przeciwprzerzutowe: rak endometrium typu II zazwyczaj charakteryzuje się agresywnymi przerzutami i złym rokowaniem. Wyciągi z części nadziemnych wykazywały aktywność przeciwprzerzutową, o czym świadczy hamowanie indukowanego przez TGFß gojenia się ran komórkowych, migracji komórek i inwazji komórek raka endometrium RL95-2 i HEC-1A, wraz z blokowaniem indukowanego przez TGFβ nabłonka przejścia mezenchymalnego.
• neuroprotekcyjne i hamowanie zapalenia nerwów: badania wykazały z hamowanie szlaków zapalnych wraz ze znacznym zmniejszeniem fosforylacji białka TAU w hipokampie.
• wpływ na zespół metaboliczny obejmującu cukrzycę typu 2 związaną z hiperglikemią, otyłością centralną, dyslipidemią i nadciśnieniem. Ekstrakt etanolowy wykazywał także działanie na końcowe produkty zaawansowanej glikacji (AGE), hamowanie a-glukozydazy i a-amylazy, ze znacznym tłumieniem aktywności lipazy trzustkowej i silnym działaniem hamującym wobec enzymu konwertującego angiotensynę 1. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki sugerują potencjał terapeutyczny w zapobieganiu i leczeniu zaburzeń metabolicznych tego typu.

Zatem Dzicioki uczyć się – zapiski mam jednorazowe i kto sobie w kajeciku nie zanotuje to może obudzić się poniewczasie z rąsią w Nocnem Naczyniu Łaziebnem…